کد مطلب:224037 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:121

عناصر زمین
كره زمین كه ماده مجزا شده از خورشید با كهكشان است چهار حالت دارد كه باركان اربعه زمین تعبیر می نمائیم.

جامد - مایع - گاز - پلاسما

جامد - جسمی را گویند كه شكل و حجم ثابت دارند - این جسم جامد ذراتش ثابت است ولی حركت ارتعاشی غیر محسوس دارند.

مایع - جسمی كه حجم ثابت دارد ولی در شكل تابع ظرف است كه ذراتش به علاوه ی حركت ارتعاشی بر روی هم می لغزد و حركت دوری می نماید.

گاز - جسمی است كه نه شكل ثابت دارد نه حجم ثابت بدین توضیح كه شكل آن تابع ظرف و حجم آن تابع فشار است و ذرات گاز از قید جاذبه آزاد ولی حركت انتقالی دارند.

پلاسما - جسمی است خمیر مانند كه بطور كلی در حرارت زیاد الكترونها بواسطه ی سرعت زیاد از كنترل هسته جدا می شود و دور هسته به اصطلاح ایونیزه شده و 90% ساختمان جهان فلكی از این ماده است كه مجموعه آن خنثی می باشد زیرا الكترون و هسته از هم دورند.

اینكه علمای قدیم و محققین پیشین گفته اند عناصر اربعه شاهد همین چهار عنصر منظور بوده و یا در تطبیق عناصر جهان بزرگ با عناصر طبیعت جهان كوچك یعنی مزاج انسان یا عناصر طبیعت كه آب و باد و آتش و خاك است توجه داشته اند و امروز نیز پس از قرون متوالیه و متمادیه نظر محققین اخیر عصر فضا با مسافرت بمدار فلك، ثابت شده كه عناصر همان چهار می باشند كه از لحاظ كیفیت چهار حالت دارند و در اصل یك حقیقت هستند.



[ صفحه 431]



چهار اضداد در طبع مراكز

بهم جمع آمده كس دیده هرگز؟



مخالف هر یكی در ذات و صورت

شده یك چیز از حكم ضرورت!



و سعدی گفته:



چهار طبع مخالف سركش

چند روزی بوند با هم خوش



چون یكی زین چهار شد غالب

جان شیرین برآید از قالب



و اینكه در احادیث و اخبار و همچنین بیان مهندس عالم وجود امیرالمؤمنین علیه السلام تصریح و تشریح شده كه عناصر و مصالح ساختمانی آسمانها غیر از مصالح كره زمین و خاك است شاهد همین حقیقت است چنانچه در خطبه ی اول نهج البلاغه كاملا توجیه شده است.

عشق و عاشقی



ببین افلاك سر تا سر بسیطند

نشاید گفت با چیزی خلیطند



بر این رفتند دانایان پیشین

چنین گفتند از ادوار دیرین



هر آن كو شد مركب ای برادر

شود با انحلال آخر برابر



ولی این نكته در افلاك ناید

قیاس آسمان با خاك ناید



ببین دوران عمر عالم خاك

كسی نشنید منحل گشت افلاك



آهنی اصفهانی معاصر



زمین مانند یك درخت یا یك حیوان یا یك انسان در حال نشو و ارتقاء و ضعف و تلاش و مرگ است نهایت آنكه مدت عمر زمین بقدری است كه بشر نه تنها با عمر خود نمی تواند تشخیص دهد بلكه به نیروی علم هم نتوانسته بدان برسد، زیرا برخی عمر زمین را شش هزار سال در قدیم دانسته امروز می نویسند عمر زمین سیاره ای كه ما بر روی آن سكونت داریم بشی از چهار میلیون سال از عمر آن گذشته است و بحساب محاسبین زمین شناسی و علمای هیئت ممكن است تا «ده میلیارد سال» دیگر باقی بماند.

علماء می گویند زمین كه سه چهارم سطح آن را آب فرا گرفته ممكن است پس از میلیاردها سال بصورت سطح خشك مرده ای در طوفان جهان فرو رود ولی امروزه اگر زمین را از بالای فضا بنگریم یك سیاره ی آبی خواهیم دید زیرا سه قسمت سطح آن آب است و این آب به وسیله ی جزر و مدی سطح زمین را نشان می دهد.

جزر و مدی كه بوسیله ی نور ماه صورت می گیرد و طوفانهای مهیبی كه سطح و برآمدگی



[ صفحه 432]



های آن را می كاهد زمین را در تحول قرار می دهد و نظام تكامل جماد را از تحول زمین كاملا مشهود است و این دایره را بزرگ كنید نسبت به تمام سیاره های فضای بی كران ثابت است.